BLOG 2014/2015
Dag 9 zaterdag 11 juli 2015
Buna sera!
Na gisteren onze kontjes eraf te hebben gedanst, mochten we deze schone dag uitslapen. Maar door alle spanning en enthousiasme kon niemand slapen. Vandaag zou namelijk een grandioze dag worden, het was eindelijk zover, we gingen naar Aqua Magic! (Akwa medjik, dit betekent water magie). Maar eerst poseren voor nog een groepsfoto, waarbij we onze engelachtige glimlachjes opzetten en met geknepen oogjes in de camera van meneer de Jong keken. Hierna het ontbijt, waar we van ommeletjes hebben genoten (s/o to Caitlin). Toen verschenen de witte busjes die ons naar het magische paradijs brachten. Na 10 potjes Ik ging op reis en ik neem mee kwam deze wonderlijke plek aan de horizon. Hier hebben we de gehele dag heel veel beleefd. Arian kon niet zwemmen, Asmara was haar telefoon kwijt, Erik nog steeds niet topless gezien en Doris heeft haar rug verbrand. Desondanks was het een geweldige ervaring. De witte busjes verschenen weer en brachten ons naar weer een wonderbaarlijke plek. Een restaurant genaamd Scapino. We aten als goden in Frankrijk met uitgebreid 3 gangen menu. Toen kwam er een ontroerende speech van Cock (van Dijk), die vele raakte. De witte busjes verschenen nog voor een laatste keer om ons naar het vertrouwde Vila Bella te brengen. We moeten nu eigenlijk onze koffers inpakken (morgen 6:15 op) maar in plaats daarvan is iedereen best wel aan het huilen. Dikke oogjes morgen. We zeggen allemaal heel cool dat we gaan doorhalen vannacht. Sueda slaapt als eerste, wedden?
Was leuk.
Veel liefs, 3 meisjes die niet weg willen. (Sueda, Doris & Julia)
Na gisteren onze kontjes eraf te hebben gedanst, mochten we deze schone dag uitslapen. Maar door alle spanning en enthousiasme kon niemand slapen. Vandaag zou namelijk een grandioze dag worden, het was eindelijk zover, we gingen naar Aqua Magic! (Akwa medjik, dit betekent water magie). Maar eerst poseren voor nog een groepsfoto, waarbij we onze engelachtige glimlachjes opzetten en met geknepen oogjes in de camera van meneer de Jong keken. Hierna het ontbijt, waar we van ommeletjes hebben genoten (s/o to Caitlin). Toen verschenen de witte busjes die ons naar het magische paradijs brachten. Na 10 potjes Ik ging op reis en ik neem mee kwam deze wonderlijke plek aan de horizon. Hier hebben we de gehele dag heel veel beleefd. Arian kon niet zwemmen, Asmara was haar telefoon kwijt, Erik nog steeds niet topless gezien en Doris heeft haar rug verbrand. Desondanks was het een geweldige ervaring. De witte busjes verschenen weer en brachten ons naar weer een wonderbaarlijke plek. Een restaurant genaamd Scapino. We aten als goden in Frankrijk met uitgebreid 3 gangen menu. Toen kwam er een ontroerende speech van Cock (van Dijk), die vele raakte. De witte busjes verschenen nog voor een laatste keer om ons naar het vertrouwde Vila Bella te brengen. We moeten nu eigenlijk onze koffers inpakken (morgen 6:15 op) maar in plaats daarvan is iedereen best wel aan het huilen. Dikke oogjes morgen. We zeggen allemaal heel cool dat we gaan doorhalen vannacht. Sueda slaapt als eerste, wedden?
Was leuk.
Veel liefs, 3 meisjes die niet weg willen. (Sueda, Doris & Julia)
Dag 8 vrijdag 10 juli 2015
Graag willen wij dit stukje opdragen aan de Jeugd begeleiders van tegenwoordig (Caitlin, Michael, Ivana, Patrick)*
De dag des oordeels. Het was de climax van de week. Alles kwam hierop neer. De lang verwachte wedstrijd tussen de begeleiders in samenwerking met de Roemeense jongeren (plus Arian) tegen de leerlingen van het Wolfert (min Arian). De afgelopen 14 jaren waren voor de voorgangers van de leerlingen een traumatische ervaring. We hadden namelijk nooit gewonnen, tot deze dag kwam. We hebben namelijk niet alleen gewonnen, maar we hebben de begeleiders (op dit moment min Arian) zwaar vernederd met een prachtige eindscore van 9-3. Het zal een zwarte dag geweest zijn voor de begeleiders maar voor ons heerste de euforie.
Maar niet alleen dit was een reden om feest te vieren. We hadden namelijk een afscheidsdisco met alle kinderen van het Sparta Kinderdorp, en op hen was de focus gericht. Dit is een van de weinige dagen waar ze echt naar uitkijken. De muziek, het dansen, het lachen en onze energie. Ondanks Arian’s blessure heeft ook hij volop kunnen genieten van de disco. Dansen ging voor hem helaas niet, maar hij heeft plezier gehad in het zien van het opbloeien van een band tussen ons als leerlingen en de kinderen van het dorp. Dit was onze eerste kans om de kinderen in actie en hun mooiste kleren te zien. Het was een warme, gezellige, sfeervolle maar ook vermoeiende avond. Maar vermoeid op een goede manier, we hadden als leerlingen namelijk de kans om helemaal los te gaan en om een glimlach op de kinderen hun gezichten te verzorgen. Maar toen werd het middernacht en de magie werkte uit, de bloemen gingen dicht en het was tijd om terug te keren naar Vila Bella.
Asmara, MAX (plus Arian).
*€60,-
De dag des oordeels. Het was de climax van de week. Alles kwam hierop neer. De lang verwachte wedstrijd tussen de begeleiders in samenwerking met de Roemeense jongeren (plus Arian) tegen de leerlingen van het Wolfert (min Arian). De afgelopen 14 jaren waren voor de voorgangers van de leerlingen een traumatische ervaring. We hadden namelijk nooit gewonnen, tot deze dag kwam. We hebben namelijk niet alleen gewonnen, maar we hebben de begeleiders (op dit moment min Arian) zwaar vernederd met een prachtige eindscore van 9-3. Het zal een zwarte dag geweest zijn voor de begeleiders maar voor ons heerste de euforie.
Maar niet alleen dit was een reden om feest te vieren. We hadden namelijk een afscheidsdisco met alle kinderen van het Sparta Kinderdorp, en op hen was de focus gericht. Dit is een van de weinige dagen waar ze echt naar uitkijken. De muziek, het dansen, het lachen en onze energie. Ondanks Arian’s blessure heeft ook hij volop kunnen genieten van de disco. Dansen ging voor hem helaas niet, maar hij heeft plezier gehad in het zien van het opbloeien van een band tussen ons als leerlingen en de kinderen van het dorp. Dit was onze eerste kans om de kinderen in actie en hun mooiste kleren te zien. Het was een warme, gezellige, sfeervolle maar ook vermoeiende avond. Maar vermoeid op een goede manier, we hadden als leerlingen namelijk de kans om helemaal los te gaan en om een glimlach op de kinderen hun gezichten te verzorgen. Maar toen werd het middernacht en de magie werkte uit, de bloemen gingen dicht en het was tijd om terug te keren naar Vila Bella.
Asmara, MAX (plus Arian).
*€60,-
Dag 7 donderdag 9 juli 2015
Op deze zevende dag zijn wij al zwetend gaan lopen naar het Sparta Rotterdam Kinderdorp. Toen we daar aan kwamen waren de kinderen ons al aan het begroeten vanuit het raam, wat zijn ze toch allemaal enthousiast! Na het ontbijt moesten wij ons uiteraard, zoals elke dag, goed insmeren met zonnebrand. De groepjes werden naar hun werkjes toegestuurd. Het bijna rode hek kreeg nog een extra laag, de roze krokodillen werden in het zand gezet en de verf werd van de muren afgeschraapt. Met al dat werk is het natuurlijk wel belangrijk om alles netjes te houden, dus werd het gras gemaaid en gesproeid, de vele flesjes drinken opgeruimd en het pad schoongeveegd. Dat pad moest erg netjes worden gedaan, want het nieuwe zand komt eraan. Het is nog even afwachten, maar morgen kunnen wij echt aan de slag met de 50 ton zand die wordt geleverd. Bedden moeten wij ook nog in elkaar zetten, want wat is een nieuwe matras zonder frame? Lunch was zoals altijd stevig, maar wel lekker. In de middag hebben wij alles afgemaakt en het hek in de gaten gehouden in de hoop dat het zand eraan zou komen. Na al het zand, zweet en verfvlekken eraf te hebben gepoetst gingen we weer al zwetend naar het Sparta Rotterdam Kinderdorp. Bij het avondeten zaten we al een beetje te gluren naar onbekende gezichten in danspakjes. Nadat iedereen had gesmuld vertelde Cock ons dat deze onbekende gezichten, dansleerlingen waren in Techirghiol en ze ons een optreden gaven. Iedereen verheugde zich er meteen op! De kindertjes kwamen ook naar buiten om te kijken. Eerst stonden we allemaal leuk een beetje mee te klappen en te swingen, maar nadat Djennifer en Doris werden gevraagd om mee te dansen was het ijs gebroken. Het optreden veranderde in een voorproefje voor de disco van morgen. Er werd een tunnel gemaakt met handen en iedereen ging eronder door. De kinderen vonden het helemaal geweldig en bloeiden echt op. Het was voor ons erg fijn, want op deze manier wordt de band nog hechter tussen ons en de kinderen. En weer gingen we door al het dansen en zingen al zwetend terug!
Celina, Djennifer, Liam
Celina, Djennifer, Liam
DAG 6 woensdag 8 juli 2015
Zoals de meeste dagen zijn begonnen, zijn we ook vandaag vroeg op gestaan om vroeg aan de bak te kunnen. Wij hadden vandaag alle drie geen corvee dus konden we blijven liggen tot 07:30 uur. Nadat we hadden ontbeten bij het Sparta Kinderdorp zijn onze groepjes verschillende taken gaan uitvoeren. Een paar van ons moesten het hek aan de achterzijde schuren en verven. Een andere groep moest helpen de zolder leeghalen en opruimen omdat we die morgen gaan herinrichten. Toen ook alle klussen aan de voorkant van het kinderdorp gedaan waren (zoals het planten van speelfiguren) toen was het tijd voor de lunch.
Niet veel later stond iedereen weer buiten zich in te smeren omdat het bijna 40 Graden Celsius was. In de zon was het vaak niet te doen. Nadat de meeste andere taken waren volbracht, waren de meeste mensen aan het verven. Het ging er wild aan toe, toen er een verfgevecht was tussen ververs. Helaas kon men het hek niet helemaal goed afmaken aangezien de hitte geen goed effect had op de verf. Uiteindelijk ging men weer terug naar Vila Bella, om eventjes af te koelen, en al het verf weg te wassen. Het was tot nu toe al een leuke dag.
We sloten de dag af met een karaoke waarbij Sander en Andrew begonnen met een geweldige song waarna Cock en Rene volgden. De beste act was natuurlijk die van ons (Max, Martin, Niek, Uhde, Cristian, Joep en Oktay) met de song ‘’Eye of the Tiger’’. De jury had een andere mening daarover maar dat boeit niet zoveel, zolang je het maar leuk hebt. En laten we de acts van de junior begeleiders niet vergeten met de ‘’rapdance’’ die ze Paul gaven. Fantastische dag met een goed eind aan de dag!
Joep, Niek en Oktay
Niet veel later stond iedereen weer buiten zich in te smeren omdat het bijna 40 Graden Celsius was. In de zon was het vaak niet te doen. Nadat de meeste andere taken waren volbracht, waren de meeste mensen aan het verven. Het ging er wild aan toe, toen er een verfgevecht was tussen ververs. Helaas kon men het hek niet helemaal goed afmaken aangezien de hitte geen goed effect had op de verf. Uiteindelijk ging men weer terug naar Vila Bella, om eventjes af te koelen, en al het verf weg te wassen. Het was tot nu toe al een leuke dag.
We sloten de dag af met een karaoke waarbij Sander en Andrew begonnen met een geweldige song waarna Cock en Rene volgden. De beste act was natuurlijk die van ons (Max, Martin, Niek, Uhde, Cristian, Joep en Oktay) met de song ‘’Eye of the Tiger’’. De jury had een andere mening daarover maar dat boeit niet zoveel, zolang je het maar leuk hebt. En laten we de acts van de junior begeleiders niet vergeten met de ‘’rapdance’’ die ze Paul gaven. Fantastische dag met een goed eind aan de dag!
Joep, Niek en Oktay
DAG 5 dinsdag 7 juli 2015
Elise en Johanna waren weer vroeg uit de veren zo als altijd, Suzanne was weer eens te laat, zo als altijd. Maar na een lekker bakkie een oud vertrouwd broodje pindakaas kon iedereen weer aan de slag. Vandaag op het programma: Zand zand en zand. Al zoekend naar het einde van de zandbak, was het af en toe moeilijk om de moed erin te houden. Gelukkig was iedereen bereid elkaar te helpen. Spontaan werden er hier en daar watergevechten gehouden. Alleen om elkaar koel te houden natúúrlijk. Aan de andere kant van het nu half opgeknapte dorp , werden de hekken in een mooie kleurtje gezet. Sparta rood, zo als dat hoort.
Het leukste van vandaag?
De nieuwe speeltoestellen een beurt geven. De 'wipkrokodillen' roze, de glijbaan oranje. Toch viel de felle, intense kleur van de glijbaan in het niets, bij de oranje barbecue outfit van Cock. Als een echte man ging hij de hamburgers te weer.
Samen met alle mannen boven de veertig die zich binnen Het terrein van Villa Bella bevonden, werd het vlees al draaiend boven het imposante vuur klaar gemaakt. En daar luste de o zo hard werkende pubers wel pap van. De ene kippepoot na de andere verdween op mysterieuze wijze. Misschien waren het er wel iets... tè veel.
Na de geslaagde maaltijd konden de kindjes lief gaan slapen... "Konden" want binnen het Wolfert Roemenië team anno 2015, is het altijd feest tot 00:30 Precies dan, en geen minuut later worden we stipt door meneer de Jong en de koele jongerenbeleiders (Dit moesten we er in zetten) naar bed gestuurd.
Slaap lekker!
- Johanna, Elise en Suzanne
ps: De jeugdbegeleiders, zijn echt wel tof, super dat ze zich vrijwillig op geven om een week met luie tieners tot wereldburgers op te leiden, dat zouden wij niet willen maar vooral, niet kunnen.
Het leukste van vandaag?
De nieuwe speeltoestellen een beurt geven. De 'wipkrokodillen' roze, de glijbaan oranje. Toch viel de felle, intense kleur van de glijbaan in het niets, bij de oranje barbecue outfit van Cock. Als een echte man ging hij de hamburgers te weer.
Samen met alle mannen boven de veertig die zich binnen Het terrein van Villa Bella bevonden, werd het vlees al draaiend boven het imposante vuur klaar gemaakt. En daar luste de o zo hard werkende pubers wel pap van. De ene kippepoot na de andere verdween op mysterieuze wijze. Misschien waren het er wel iets... tè veel.
Na de geslaagde maaltijd konden de kindjes lief gaan slapen... "Konden" want binnen het Wolfert Roemenië team anno 2015, is het altijd feest tot 00:30 Precies dan, en geen minuut later worden we stipt door meneer de Jong en de koele jongerenbeleiders (Dit moesten we er in zetten) naar bed gestuurd.
Slaap lekker!
- Johanna, Elise en Suzanne
ps: De jeugdbegeleiders, zijn echt wel tof, super dat ze zich vrijwillig op geven om een week met luie tieners tot wereldburgers op te leiden, dat zouden wij niet willen maar vooral, niet kunnen.
Dag 4 maandag 6 juli 2015
Vandaag was het behoorlijk moeilijk om op te staan, maar desondanks was het tot nu toe de meest efficiënte dag. We begonnen met een goed ontbijtje en konden er daardoor goed tegenaan. De helft van de groep ging verder met het zand van de speeltuin verwijderen, terwijl de rest in kleinere groepjes verder ging met andere dingen, zoals het hek verven (het zag er echt niet meer uit), speeltoestellen opknappen en het vervangen van het sanitair op de tweede verdieping van het centrale gebouw. Tegen 1-en begon iedereen behoorlijk spierpijn te krijgen, moe te worden en trek te krijgen: tijd voor lunch! Na te hebben genoten van een soepje en varkensvlees met gevulde champignons konden we weer verder. Elisabeth, Michelle en Max hebben het voor elkaar gekregen om al het oude sanitair eruit te halen, zodat we morgen het nieuwe er weer in kunnen zetten. Ook de speeltoestellen zijn bijna klaar: de krokodillen kleuren al mooi roze en het speelhuisje inclusief glijbaan kan genieten van mooie vloekende kleuren als rood, oranje en felblauw. De speeltuin is inmiddels bijna helemaal afgegraven (met de hand!!) dus dat gaat ook lekker. NA HET ETEN KONDEN WE EINDELIJK WEER GENIETEN VAN PATRICK’S STRALENDE AANWEZIGHEID.nl
Groetjes vanuit Techirghiol,
Elisabeth, Anlei en Janna
Groetjes vanuit Techirghiol,
Elisabeth, Anlei en Janna
Dag 3 zondag 5 juli 2015
Stabiele mensen op een onstabiele dag.
Vandaag iets beter weer dan gisteren gelukkig, en dan ook ietsjes meer werk kunnen doen. Ook kon Andrew dankzij Ivana’s naald en draad weer in de volle zon lopen met zijn gerepareerde pet.
Om te beginnen bij het begin:
We kwamen aan bij het kinderdorp, ontbeten gezellig met zijn allen en toen was het tijd om aan de slag te gaan. Team Bravo & Echo begonnen met een loodzware klus: de grote speelplaats volledig gevuld met zand leegscheppen. Ook werd een effectief tegelpad aangelegd voor de kruiwagens (© Michael & Sander). Het zand werd door Cock in grote gaten gestort om gevaarlijke situaties te voorkomen, met de Roemeense kinderen als kruiwagenchauffeurs.
De jeugdbegeleiders zijn awesome (moest van Ivana).
Ook werd er achterstallig onderhoud verricht, zoals onkruid weghalen, bomen & struiken snoeien en het achterste hek schuren en een gezonde/gegronde laag verf geven.
Ook de speeltoestellen werden geschuurd, want ook die gaan we verven. Anlei (als teamleider van team Foxtrot) was superblij toen er roze verf gehaald werd voor de krokodillenbankjes, ‘want dat was weer eens wat anders dan die standaard speeltuinkleuren’ – aldus Anlei (5-7-2015).
Helaas sloeg het noodlot toe, want Elisabeth werd gestoken door een wesp, voor het eerst in haar leven in haar kleine teen! Andrew gooide haar over zijn schouder heen, en rende gillend naar Vila Bella. Al gauw kwam Cock met zijn dokter Bibber pincet en trok de angel uit de getroffen voet. Ze overleefde het en is nu stabiel (waarschuwing: reconstructie kan gedramatiseerd zijn).
Wat NIET stabiel was, was het weer. In de ochtend was het redelijk. Zo redelijk lekker warm weer, dat er massaal zonnebrand gesmeerd werd. Elise had er echter geen erg in, dat zonnebrand op oliebasis op een zwetend gezicht in je ogen kan lopen en vervolgens pijn doet. She found out the hard way. Inmiddels kan ze weer zien. Ze werd achterover op een tafel gedrukt, en bidon met water werden in haar ogen geleegd. Ook zij is inmiddels stabiel. (Waarschuwing: zie vorige waarschuwing).
Door de regen werden de werkzaamheden onderbroken. Terug naar Vila Bella met vervroegd verlof, een boel fun & jolijt, avondeten en nu lekker genieten.
Groetjes uit Romania, terug naar de studio.
Andrew, Uhde & Sander.
Vandaag iets beter weer dan gisteren gelukkig, en dan ook ietsjes meer werk kunnen doen. Ook kon Andrew dankzij Ivana’s naald en draad weer in de volle zon lopen met zijn gerepareerde pet.
Om te beginnen bij het begin:
We kwamen aan bij het kinderdorp, ontbeten gezellig met zijn allen en toen was het tijd om aan de slag te gaan. Team Bravo & Echo begonnen met een loodzware klus: de grote speelplaats volledig gevuld met zand leegscheppen. Ook werd een effectief tegelpad aangelegd voor de kruiwagens (© Michael & Sander). Het zand werd door Cock in grote gaten gestort om gevaarlijke situaties te voorkomen, met de Roemeense kinderen als kruiwagenchauffeurs.
De jeugdbegeleiders zijn awesome (moest van Ivana).
Ook werd er achterstallig onderhoud verricht, zoals onkruid weghalen, bomen & struiken snoeien en het achterste hek schuren en een gezonde/gegronde laag verf geven.
Ook de speeltoestellen werden geschuurd, want ook die gaan we verven. Anlei (als teamleider van team Foxtrot) was superblij toen er roze verf gehaald werd voor de krokodillenbankjes, ‘want dat was weer eens wat anders dan die standaard speeltuinkleuren’ – aldus Anlei (5-7-2015).
Helaas sloeg het noodlot toe, want Elisabeth werd gestoken door een wesp, voor het eerst in haar leven in haar kleine teen! Andrew gooide haar over zijn schouder heen, en rende gillend naar Vila Bella. Al gauw kwam Cock met zijn dokter Bibber pincet en trok de angel uit de getroffen voet. Ze overleefde het en is nu stabiel (waarschuwing: reconstructie kan gedramatiseerd zijn).
Wat NIET stabiel was, was het weer. In de ochtend was het redelijk. Zo redelijk lekker warm weer, dat er massaal zonnebrand gesmeerd werd. Elise had er echter geen erg in, dat zonnebrand op oliebasis op een zwetend gezicht in je ogen kan lopen en vervolgens pijn doet. She found out the hard way. Inmiddels kan ze weer zien. Ze werd achterover op een tafel gedrukt, en bidon met water werden in haar ogen geleegd. Ook zij is inmiddels stabiel. (Waarschuwing: zie vorige waarschuwing).
Door de regen werden de werkzaamheden onderbroken. Terug naar Vila Bella met vervroegd verlof, een boel fun & jolijt, avondeten en nu lekker genieten.
Groetjes uit Romania, terug naar de studio.
Andrew, Uhde & Sander.
Dag 2 zaterdag 4 Juli
Wij, drie leuke en charmante jongens uit het westen van het land, waren vandaag aangewezen als degene die een leuk verhaaltje voor de thuisblijvers mochten schrijven. Dus, bij deze. Vanochtend werden wij om iets na zevenen wakker door de reeds door ons gezette wekker. Na even bij te komen van een het doorbrengen van een nacht op een ander matras en met een ander kussen dan normaal gingen we één voor één douchen. Tot onze grote schrik was deze douche helaas koud, de zonneboiler warmt natuurlijk geen water op in de nacht. Gelukkig werden we er wel lekker wakker van en na onze oudste kleding aan te trekken vertrokken we naar het Sparta Rotterdam Kinderdorp. Daar hebben we lekker ontbeten terwijl we van het lekkere weer aan het genieten waren. Daarna werden we rondgeleid over het terrein van het kinderdorp en de kassen. Die kassen leerden we goed kennen, want daar hebben we de hele ochtend gewerkt. De kinderen uit het kinderdorp hielpen ons leuk mee in de kas en we hebben een hoop werk verzet. Dit hebben we tot de lunch gedaan. Na een lekkere zoute bouillon en een heerlijke gevulde paprika gingen we weer aan de slag. Een groepje begon aan het weghalen van het zand in de speeltuin terwijl de rest terug ging naar de kassen om daar het laatste beetje werk te doen. Dankzij de felle zon was het echter zo ontzettend warm in de kassen (het was bijna 46 graden) dus we keerden weer terug naar het kinderdorp. Daar hebben we wat hekken geschuurd zodat we ze later kunne verven. Na ons nog een tijdje in het zweet te hebben gewerkt gingen we terug naar de riante Villa Bella. Helaas begon het halverwege onze wandeltocht keihard te regenen, als bezopen katjes kwamen we aan bij onze slaapplaats. Daar hebben we gedoucht (dit keer heerlijk warm) en wat uitgerust. Toen hebben we heerlijk gegeten in het Sparta Rotterdam Kinderdorp. En nu zijn we heerlijk van de koele avond aan het genieten van de gezelligheid.
Was getekend
Caspar, Erik, Lucas,
Was getekend
Caspar, Erik, Lucas,
Dag 1 vrijdag 3 Juli
Buna!
Het was 9:15 en 30 graden in Nederland toen we met een geleende bus naar Schiphol vertrokken. De bus was volgeladen met bagage en overhitte maar enthousiaste leerlingen. De komende 10 dagen gaan we hard werken in het Sparta Rotterdam kinderdorp. Na een uurtje arriveerden we voor vertrekhal 2 op Schiphol. We checkte in en passeeerde de douane waarnaar we allemaal plaatsnamen in het vliegtuig. De vlucht was iets vertraagd doordat twee passagiers niet op waren komen dagen, maar na een halfuurtje bevonden we ons in de lucht. De vlucht duurde 2 uur en drie kwartier, maar de tijd vloog zo voorbij! Aangekomen n Bucharest viel het weer erg mee. Het was wel warm, maar niet heel warm. In de bus waar we bijna 3 uur inzaten was het wel heel warm, en benauwd. Half tien kwamen we aan bij Villa Bella. Bij aankomst kregen we de sleutels en gingen we onze kamers bekijken. Daarna kregen we buiten avondeten, allemaal dingetjes met kaas. Maar het weer sloeg om en het begon erg hard te regenen en ook te onweren. We begonnen moe te worden en besloten te gaan slapen, want morgen was onze eerste werkdag!
Michelle, Linde en Rosaatje J
Het was 9:15 en 30 graden in Nederland toen we met een geleende bus naar Schiphol vertrokken. De bus was volgeladen met bagage en overhitte maar enthousiaste leerlingen. De komende 10 dagen gaan we hard werken in het Sparta Rotterdam kinderdorp. Na een uurtje arriveerden we voor vertrekhal 2 op Schiphol. We checkte in en passeeerde de douane waarnaar we allemaal plaatsnamen in het vliegtuig. De vlucht was iets vertraagd doordat twee passagiers niet op waren komen dagen, maar na een halfuurtje bevonden we ons in de lucht. De vlucht duurde 2 uur en drie kwartier, maar de tijd vloog zo voorbij! Aangekomen n Bucharest viel het weer erg mee. Het was wel warm, maar niet heel warm. In de bus waar we bijna 3 uur inzaten was het wel heel warm, en benauwd. Half tien kwamen we aan bij Villa Bella. Bij aankomst kregen we de sleutels en gingen we onze kamers bekijken. Daarna kregen we buiten avondeten, allemaal dingetjes met kaas. Maar het weer sloeg om en het begon erg hard te regenen en ook te onweren. We begonnen moe te worden en besloten te gaan slapen, want morgen was onze eerste werkdag!
Michelle, Linde en Rosaatje J